Leve onze marine (VersSpreken #7)

Podcast: Play in new window | Download | Embed

Te lang bleef u verstoken van een nieuwe aflevering van VersSpreken, maar nu is het dan eindelijk zover: aflevering #7 is online. Hij werd opgenomen voor een klein en aandachtig publiek bij Boekhandel van Rossum in Amsterdam. Onderwerp: het gedicht Leve onze marine van Gerard Reve, voor het eerst gepubliceerd in 1966 in diens boek Nader tot u. Het gesprek gaat over de Reve-receptie in Nederland, over seks, liefde, religie en uiteindelijk – hoe kan het ook anders – over ironie.

VersSprekers te gast zijn Henk van der Waal en Jeroen van Rooij. In het gesprek wordt gerefereerd aan een radiointerview met Reve door Ad Franssen. Dat interview is hier na te luisteren. Ook wordt gesproken over het gedicht Voor eigen erf, en over de documentaire die Andere Tijden aan dat gedicht wijdde. Die documentaire vindt u hier.

–

Leve onze marine

Per trein op weg naar huis, zoek ik vergetelheid in bier,
maar kan, wat komen moet, niet meer bezweren:
reeds na twee haltes stapt hij in, tenger matroos,
met stoute billen,
verlegen en brutaal. Met oortjes. Donkerblond.
Wanneer ik ooit nog rijk word gaat hij elke dag
met mij de stad in om van mij te drinken wat hij wil:
‘dit is mijn bloed’.
En elke mooie hoer die hij wil hebben wordt door mij betaald:
‘dit is mijn lijf’.
Ik zou zo graag erbij zijn, schat, maar niet als jij je schaamt:
dan hoeft het niet, en zal ik je nooit zien,
verborgen naakt in trui en broek, verheven ruiter,
aanbeden Dier, lief Broertje van me.

–
Gerard Reve, ‘Leve onze marine’, uit: Verzamelde gedichten, De Bezige Bij, Amsterdam 1986.