voor de hond van willy vandermeulen (VersSpreken #5)

Podcast: Play in new window | Download | Embed

In de vijfde aflevering van VersSpreken een gesprek over het gesprek. Met een hond. Een gesprek over het snuffelen aan de dood en volbloedigheid. Over vriendschap en de onsterfelijkheid van de ziel. Onderwerp is het gedicht ‘over de hond van willy vandermeulen’ uit de bundel omdat ik ziek werd van de Vlaamse dichter Bart Meuleman. VersSprekers van dienst zijn Hélène Gelèns, Erik Lindner, Mustafa Stitou en Joost Baars.

De tune van deze aflevering is wederom van Jose Travieso, en komt van zijn album Tunguska, dat hier gratis te downloaden is.

–

voor de hond van willy vandermeulen

toen willy stierf
getracht de hond van willy uit te leggen
wat er gaande was.
wispelturige reacties.
desinteresse (vaak); uitzinnige woede (soms);
weigering om de neus
in de lucht te steken en te ruiken (onophoudelijk).
onrustwekkende sprongen.

hem bij de kop vastgepakt, in de ogen gezien
en alle woorden herhaald,
ik benadruk,
alle woorden herhaald die nodig waren voor een goed begrip.
de ogen glommen, zuiver donkerbruin.
we zouden kunnen zeggen:
hier luistert de ziel van het dier.

zeker wisten we het niet.
omdat de tijden waren veranderd
en ook het laatste waarin we als volbloed idioten
hadden geloofd
van het ene op uur op het andere in rook verdwijnen kon,
zomaar nergens heen.

–
Bart Meuleman, ‘voor de hond van willy vandermeulen’, uit: omdat ik ziek werd, Querido, Amsterdam, 2007.